Bent u ook op zoek naar de juiste hulpmiddelen om uw kind zonder problemen zijn huiswerk te laten maken?
Maar wat werkt eigenlijk het beste?
Het is een individuele keuze. Er is geen “one size fits all”-oplossing. Maar… u kunt uw kind op weg helpen met de ondersteunende technologie als die aansluit bij de behoeften van uw kind.
Ik maak het vaak mee dat ouders (en grootouders) bellen of schrijven om advies te vragen over wat het beste type app of programma is voor de computer van hun kind. “Ik heb gezocht naar ‘goede apps voor dyslectische mensen’, maar wat is de beste?”
Mijn antwoord is simpel.
Wat bij je kind past.
Niet wat past bij het dyslectische kleinkind van de buren, de bakkersleerling bij de plaatselijke bakkerij, of het neefje op de middelbare school.
Ik begrijp dat u anderen wilt vragen wat zij goed vinden werken, maar de technologie moet passen bij de behoeften van uw kind en zijn manier van werken met woorden en letters.
Mijn kind is dyslectisch
“Wat is dyslexie, en wat betekent het voor mijn kind?” Heb je daar ook antwoorden op gezocht?
Begrijp uw dyslectisch kind
Het kan een uitdaging zijn om een ouder te zijn en te helpen met het huiswerk zonder gefrustreerd te raken.
De dyslectische hersenen
Heeft u zich ook afgevraagd of er iets mis is met de hersenen van uw dyslectisch kind? Dat is, waarom het hoofd die vervelende letters niet kan begrijpen.
TECHNOLOGIE IS SLIM, MAAR DE BEHOEFTEN VAN UW KIND KOMEN OP DE EERSTE PLAATS
Ik zie vaak goedbedoelende ouders die zich richten op technologie. “Dit is zo slim. Het kan de problemen van mijn kind met lezen en spellen oplossen.”
Ja, technologie is slim. En ja, het kan helpen met lezen en spellen.
Maar als de apps en programma’s van uw kind niet bij hen passen, dan komt uw kind nergens.
Het is als een oude pick-up truck en een Ferrari. De minderheid van de mensen zal investeren in een pick-up truck als ze moeten racen. Ik zou persoonlijk de Ferrari kiezen. Maar als het voor dagelijks rijden buiten de steden is, zouden velen waarschijnlijk een pick-up truck verkiezen. De auto moet aan mijn behoeften voldoen.
Daarom zijn mijn aanbevelingen aan u wanneer u uw kind moet helpen met ondersteunende technologie de volgende:
1 – Allereerst, kijk naar de behoeften van uw kind
Uw kind ontwikkelt zich gedurende de schooljaren. Uw kind heeft niet steeds dezelfde hulpmiddelen nodig.
Op de basisschool gaat het er misschien om dat teksten hardop worden voorgelezen bij wiskunde, terwijl het op de middelbare school gaat om een goed woordsuggestieprogramma dat kan helpen bij lange en moeilijke woorden bij geschiedenis.
Daarom is het belangrijk de behoeften van uw kind te begrijpen voor de individuele functies met betrekking tot die taken die uw kind heeft.
De vijf functies die aan de behoeften van uw kind kunnen voldoen, zijn:
- Voordracht
- OCR (optische tekenherkenning)
- Woord suggesties
- Spraak-naar-tekst
- Vertaling
2 – Help je kind om de hulpmiddelen zinvol te maken
Ik doe niets als het geen zin heeft voor mij. Misschien voel jij je net zo?
Uw dyslectisch kind zal de hulpmiddelen hoogstwaarschijnlijk niet gebruiken als ze niet zinvol zijn om te gebruiken: “Waarom zou ik ze gebruiken als niemand anders dat hoeft?”, “Ik wil ze niet gebruiken; het is een saaie stem die hardop voorleest!”
Het is individueel wat zin heeft als het gaat om het gebruik van de apps en hulpmiddelen voor dyslectici.
Maar ik stel voor dat u nagaat hoeveel tijd uw kind bespaart door de ondersteunende technologie te gebruiken.
En kan zich dus doordeweeks met andere dingen bezighouden dan met huiswerk.
Of u kunt zien dat het gemakkelijker wordt om de opgaven op te lossen, zodat uw kind nog beter wordt, omdat uw kind zich kan concentreren op het doel van de taak en niet bezig is met lezen en spellen om zich een weg te banen door bijvoorbeeld een rekenprobleem.
3 – Laat het idee vallen dat je een leraar of een IT-expert moet zijn om je kind te helpen
Je moet niet wanhopen als je geen leraar of technische goeroe bent.
Dat is niet belangrijk om je kind te helpen met het gebruik van apps en hulpmiddelen voor dyslectici.
In plaats daarvan moet u zich richten op de behoeften van uw kind en uw kind helpen het nut van de ondersteunende technologie in te zien.
Vaak kan te veel aandacht voor de techniek ouders belemmeren in de gedachte dat zij hun kinderen kunnen helpen. Maar zo moet je je niet voelen.
U kunt altijd hulp krijgen bij de technische dingen, en het is niet uw IT-kennis die ervoor zal zorgen dat uw kind de hulpmiddelen gebruikt.
In plaats daarvan is het uw steun die het kind zal doen ontdekken. Je moet eerst een ouder zijn.
Mijn eigen ervaring is dat ik blij ben dat mijn moeder niet geprobeerd heeft om lerares te worden.
Natuurlijk hielp ze met mijn huiswerk (als ik niet probeerde weg te lopen of problemen te veroorzaken), maar ze zorgde ervoor dat al mijn tijd na school niet werd besteed aan schoolwerk.
Als u nog steeds denkt dat u geen IT-expert bent en de zaken nog erger zult maken, dan kan ik u zeggen dat ik vaak zie dat de kinderen hun eigen experts worden.
Is uw kind nog niet zover, dan kan de school of de leverancier van de hulpmiddelen helpen met de technische zaken.
Accepteer de dyslexie
Vindt uw kind het ook moeilijk om over zijn gedachten en emoties te praten als de letters hem plagen?
Motivatie om te lezen
Wilt u uw kind ook motiveren om meer te lezen? En is het moeilijk om de juiste “wortel” te vinden?
Leerstijlen als dyslectisch persoon
Velen denken dat iemand met dyslexie meer moeilijkheden heeft om te leren en minder mogelijkheden heeft om verder onderwijs te volgen. Maar dat is niet waar…
IK ZAG HET IDEE VAN ONDERSTEUNENDE TECHNOLOGIE VOOR HET EERST TOEN…
Tijdens mijn schooljaren maakte ik zeker geen gebruik van de apps en hulpmiddelen voor dyslectici, hoewel ik mijn eigen computer had met alles wat ik nodig had.
Waarom zou ik? Ik voelde me anders toen ik mijn computer tevoorschijn moest halen, en ik dacht dat de hulpprogramma’s moeilijk te gebruiken waren of zei dat ze kapot waren.
Het laatste stukje was meestal een excuus voor de volwassenen, dus die hoefde ik niet te gebruiken.
En de volwassenen trapten er uiteindelijk altijd in.
Ik bouwde een enorme muur op voor het gereedschap, dus ze waren niet voor mij. Ik vond echter vele andere manieren om de uitdagingen te omzeilen.
Wanneer we groepswerk hadden, bood ik aan om andere dingen te doen dan schrijven, en ik was actief in het bedenken van ideeën om de uitdagingen op te lossen die onze leraar ons voorlegde. Het blijkt dat ik een meer creatieve, ontwikkelende kant heb opgeleid dan veel van mijn klasgenoten. Dus het is niet allemaal slecht geweest.
Maar vandaag weet ik dat als ik de programma’s op de middelbare school had gebruikt, ik het later in mijn opleiding gemakkelijker zou hebben gehad om opstellen te schrijven, zodat ik niet afhankelijk zou zijn van anderen.
Ik wou dat ik dat gedaan had.
Maar ik zag voor het eerst het nut van de ondersteunende technologie toen ik 28 was.
Ik ben ze veel te laat gaan gebruiken.
Veel dingen hadden makkelijker gekund op school.
Daarom hoop ik dat uw kind de apps en hulpmiddelen nu zal gebruiken, zodat het er tijdens zijn schooljaren profijt van kan hebben, en u doordeweeks meer tijd krijgt om plezier te maken na het huiswerk.
Jesper Sehested
Dyslecticus, auteur, spreker en mentor