Wanneer u uw kind helpt met zijn huiswerk, denkt u soms “wat doe je? Waarom begrijp je niet wat ik zeg?”

Ik weet dat veel ouders van dyslectische kinderen deze gedachten hebben gehad.

Ik begrijp u, maar ik begrijp ook uw kind, want ik ben ook in een positie geweest waarin ik niets van mijn huiswerk begreep. De brieven sloegen immers nergens op.

Het is ook volkomen normaal dat je ons met dyslexie niet kunt verstaan als je geen moeite hebt gehad om de letters te plakken.

Als je de gedachten, emoties en handelingen van je kind begrijpt, kun je de beste ouder zijn die je dyslectische kind zich maar kan wensen.

Ik kan je helpen dat te bereiken.

UW KIND TE BEGRIJPEN, ZODAT U HEM VERDER KUNT HELPEN

Je kind wordt misschien stil en verdrietig als je het huiswerk moet maken. Of begint andere dingen te doen, die veel vermakelijker zijn, of wordt misschien zelfs boos en reageert meer naar buiten.

Je kind doet dit niet omdat het graag verdrietig, overstuur of boos is.

Integendeel, je kind doet het waarschijnlijk om weg te komen van een ongemakkelijke situatie.

In dit geval zijn het de letters, die gewoon nergens op slaan. Het zijn gewoon krabbels.

Het kan moeilijk zijn om als ouder hun situatie te begrijpen.

Je ziet het resultaat van de gedachten en gevoelens van je kind in de daden die ze stellen. En wat betekent dat? En hoe kunt u uw kind helpen het achter zich te laten?

Wanneer u begrijpt wat er gebeurt, wanneer uw kind het equivalent van hiërogliefen ziet, zult u beter toegerust zijn om uw kind te helpen met wat het nodig heeft.

Hier heb ik drie suggesties hoe u uw kind beter kunt begrijpen:

1 – Maak u vertrouwd met de gedachten en emoties van uw kind

Het kan moeilijk zijn voor een kind om uit te leggen wat er precies gebeurt als de letters verknoeien.

Daarom zou u wat onderzoek moeten doen naar de gedachten en gevoelens van dyslectische mensen door te praten met oudere personen met dyslexie die het kunnen beschrijven, of erover te lezen.

Het maakt het gemakkelijker uw kind te begrijpen wanneer het niet onmiddellijk letters op het papier schrijft wanneer u woorden hardop spelt of 17 verschillende taken uitvoert wanneer het huiswerk wacht.

Ik heb hier ook een heleboel kennis verzameld over wat dyslexie is, die je ook kunt gebruiken.

2 – Wees een ouder

Het lijdt geen twijfel dat het welzijn van uw kind de beste voorwaarden schept om te leren.

Alle ouders willen dat hun kinderen het goed hebben.

Goedbedoelende ouders kunnen echter gemakkelijk in de val trappen om zich te concentreren op het “genezen” van dyslexie in plaats van prioriteit te geven aan welzijn.

Ik begrijp de ouders die dit doen, want het is niet meer dan natuurlijk om je kind te willen helpen als het uitgedaagd wordt.

Maar wat de meeste dyslectische kinderen niet van hun ouders hoeven, is dat papa en mama al hun vrije tijd gebruiken om thuis bijles te geven of les te geven.

Op die manier riskeert u dat de school alle ruimte van uw kind in beslag neemt. Het is niet leuk voor uw kind om tijd te besteden aan iets waar het niet erg goed in is en moeite heeft met leren.

Dus, mijn beste en meest liefdevolle advies voor jou is het volgende:

Wees een ouder! Steun uw kind bij de moeilijke dingen, en maak uzelf vertrouwd met de wereld van uw dyslectisch kind.

Maar laat dyslexie thuis niet alle ruimte innemen (het is onze veilige ruimte van de letters).

Als u uw kind thuis lesgeeft, stel dan duidelijke grenzen voor wanneer het schooltijd is en u een leraar bent, en wanneer het vrije tijd is en u een ouder bent.

3 – Cultiveer waar je kind goed in is

Wij met dyslexie zijn niet goed met letters. Maar we zijn goed in veel andere dingen.

Je kind is zeker ook goed in een heleboel dingen.

Als u begrijpt waar uw kind goed in is en u helpt zich daarop te concentreren, hebt u een betere basis om het te begrijpen en kunt u ook gemakkelijker een hechtere band creëren.

Door je te concentreren op waar je goed in bent, neemt je zelfvertrouwen toe. Je kind ziet dat hij of zij ergens goed in is, krijgt meer zelfvertrouwen, en dat kan invloed hebben op zijn of haar eigenwaarde.

Uw kind kan beter begrijpen dat hij of zij goed genoeg is zoals hij of zij is, als het niet de letters zijn die bepalen wie hij of zij is.